Стымул да далейшай дзейнасці
Людміла Счасная, Сяргей Галубовіч і Людміла Мелец жывуць у розных населеных пунктах Пастаўшчыны, але аднолькава дбаюць пра сваіх аднавяскоўцаў, парадак ля дамоў, на мясцовых могілках. Яны — старэйшыны вёсак Хрыстова, Кашыцы і Лукашова — па выніках раённага спаборніцтва за мінулы год прызнаны найлепшымі сярод органаў мясцовага кіравання і самакіравання.
У Хрыстове пражывае каля 70 чалавек. Гэта не толькі мясцовыя, але і тыя, хто аблюбаваў вёску і абуладкаваў тут дачы. Людміла Счасная — энергічная, дзелавая, умее знайсці падыход да людзей і паладзіць з імі. Таму і старэйшынам працуе больш за 20 гадоў. Заўсёды на прамой сувязі са старшынёй Валкоўскага сельскага Савета Таісай Баторы. Разам яны вырашаюць мноства надзённых пытанняў. У вёсцы заўсёды ёсць да чаго прыкласці руку, і Людміла Вініямінаўна як сапраўдная гаспадыня бачыць гэта адразу. Акрамя навядзення парадку ў Хрыстове, на мясцовых могілках, арганізуе людзей на ўборку касцёла ў Дунілавічах.
Радзіма Сяргея Галубовіча — Кашыцы. І хоць некаторы час жыў у горадзе, урэшце вярнуўся сюды. Вяскоўцы яго абралі старэйшынам. І не прагадалі. Сяргей — чалавек ініцыятыўны, з актыўнай жыццёвай пазіцыяй, неабыякавы да ўсяго, што адбываецца навокал. Працавіты, дбайны гаспадар. Арандуе 2,5 гектара зямлі, трымае на падвор’і розную жыўнасць. Мае свой МТЗ-82. Асноўная работа Сяргея Эдуардавіча — аператар кацельні УП ЖКГ. А яшчэ як егер раённай арганізацыйнай структуры Беларускага таварыства паляўнічых і рыбаловаў клапоціцца пра дзікіх жывёл, захаванне прыродных багаццяў.
Людміла Мелец нарадзілася ў Жалязоўшчыне. У Лукашова выйшла замуж і жыве тут больш за 30 гадоў. Колькасць вяскоўцаў за гэты час значна зменшылася. Але колькі б жыхароў ні было, праблемных пытанняў узнікае нямала. Закрылася сярэдняя школа, немэтазгодным стала ўтрыманне аддзялення паштовай сувязі, бібліятэкі. Дзякуючы намаганням старэйшыны ў вёсцы функцыянуюць магазін, фельчарска-акушэрскі пункт. Людміла з тых людзей, хто з энтузіязмам дапамагае кожнаму. А яшчэ любіць чысціню і парадак. Каля дома сацыяльных паслуг, дзе размешчаны магазін, ФАП і клуб, якім яна загадвае, тэрыторыя заўсёды дагледжаная, цвітуць кветкі. Своечасова арганізуе суботнікі па навядзенні парадку на мясцовых могілках. І яны, мне здаецца, адны з самых добраўпарадкаваных у раёне.
Апусцелі і суседнія Вештарты, Ажарцы, Сіманы. Людміла не забывае тых, хто там застаўся жыць: тэлефануе, цікавіцца справамі і патрэбамі кожнага. Сумесна з Навасёлкаўскім сельвыканкамам, іншымі інстанцыямі імкнецца ва ўсім дапамагчы сваім землякам.
— Вельмі прыемна, што наша старанне не застаецца незаўважаным, — прызналіся старэйшыны. — Удзячныя мясцовым сельвыканкамам за падтрымку нашых ініцыятыў, а раённаму Савету дэпутатаў — за высокую ацэнку нашай работы. Прысутнічаць на раённым сходзе, падчас якога старшыня райвыканкама Сяргей Васільевіч Чэпік уручыў нам падарункі, сказаў цёплыя словы і падзякаваў за працу, было ганарова. І, вядома, такая ацэнка працы стане яшчэ большым стымулам да далейшай дзейнасці.
Анна Анішкевіч
